ค้นหาหมวดอักษร พ

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' พาล ๒, พาลา '

  พาล ๒, พาลา  หมายถึง (กลอน) ว. อ่อน, เด็ก, รุ่น. (ส., ป.); ชั่วร้าย, เกเร, เกะกะ, เช่นคนพาล. ก. หาเรื่องทำให้วุ่นวาย, หาเรื่องทำให้เดือดร้อน, เช่นพาลหาเรื่อง พาลหาเหตุ. น. คนชั่วร้าย, คนเกเร, เช่น คบคนพาลพาลพาไปหาผิด. (ป.).

คำที่ใกล้เคียงกัน

• พาล ๒, พาลา

  (กลอน) ว. อ่อน, เด็ก, รุ่น. (ส., ป.); ชั่วร้าย, เกเร, เกะกะ, เช่นคนพาล. ก. หาเรื่องทำให้วุ่นวาย, หาเรื่องทำให้เดือดร้อน, เช่นพาลหาเรื่อง พาลหาเหตุ. น. คนชั่วร้าย, คนเกเร, เช่น คบคนพาลพาลพาไปหาผิด. (ป.).

• พาลกระแชง

  (ปาก) ก. พาลหาเรื่องทําให้วุ่นวาย.

• พาลรีพาลขวาง

  (สํา) ว. ชอบหาเรื่องทะเลาะวิวาท.

• พาลี

  น. เรียกรอยเป็นชั้น ๆ ที่โคนเขาวัวและควาย.

• พาลีหลายหน้า

  (สํา) ว. กลับกลอก, ไม่ซื่อสัตย์.

• พาลุก

  น. ทราย. (ป., ส. วาลุก).

• พาโล

  ก. แสร้งพูดใส่ความไม่จริงให้คนอื่น, กล่าวหาความ, บางทีก็ใช้มีสร้อยว่า พาโลโสเก หรือ พาโลโฉเก. (ป., ส. พาล).